یحیی ستاره نمی‌سازد| تفاوت‌های گل محمدی با برانکو

گروه ورزش|شهرآرانیوز، بازیکنان بزرگ زیادی طی این ۲۰ سال با ارقام سرسام‌آور به پرسپولیس آمدند و در انتهای فصل با برچسب «خرید بد» پرسپولیس را ترک کردند؛ نمونه بارز آن‌ها کریم انصاری‌فرد آقای گل لیگ بود که در پرسپولیس به موفقیتی نرسید. محمدرضا خلعتبری، غلامرضا رضایی و خیلی‌های دیگر، پیش از حضور در پرسپولیس در زمره بازیکنان درجه یک ایران بودند، اما در این تیم به موفقیت چشمگیری نرسیدند.

عده‌ای بر این باورند که بازی در تیم پرهوادار، شرایط خاصی دارد و هر بازیکنی نمی‌تواند زیر فشار هواداران و استرس بازی در استقلال و پرسپولیس دوام بیاورد. از شروع لیگ برتر تا دوران حضور برانکو این ذهنیت وجود داشت، اما سرمربی کروات پرسپولیس تا حدودی این نگرش را عوض کرد.
محسن مسلمان یک نمونه دم دستی و واضح است؛ این بازیکن دو سال قبل از حضور برانکو در دوره مدیریت رویانیان به پرسپولیس آمد، اما هرگز به بازیکنی که در ذوب‌آهن دیده بودیم تبدیل نشد. او بعد از یک فصل ناموفق به صورت قرضی به فولاد رفت و آنجا هم ندرخشید و با پایان فصل به پرسپولیس بازگشت. در شروع فصل، برانکو هدایت پرسپولیس را در دست داشت و محسن مسلمان چیزی حدود ۷-۶ هفته سکونشین و نیمکت‌نشین بود تا به یکباره متحول شد و در تیم برانکو به یکی از عناصر اصلی تبدیل شد.  
برانکو با نیمکت‌نشینی و فشار سرانجام مسلمان را متقاعد کرد که در پرسپولیس نمی‌تواند بایستد و توپ‌ها به او ختم شود تا در نقش بازیساز همه کاره پرسپولیس باشد. او از مسلمان شیوه دیگری از بازی در پست دیگری را مطالبه داشت. دویدن، درگیر شدن و تکل زدن ابتدایی‌ترین خواسته برانکو از مسلمان بود. وقتی مسلمان نگرش خود به بازی در پرسپولیس را تغییر داد آرام، آرام به ترکیب پرسپولیس رسید و در نقش هافبک چپ یا راست به یکی از عناصر موفقیت پرسپولیس تبدیل شد.
کمال کامیابی‌نیا، محمد انصاری، ربیع‌خواه نمونه‌های دیگری از بازیکنانی بودند که در پرسپولیس درخشیدند و تا قبل از آمدن به این تیم کسی روی آن‌ها حساب نمی‌کرد و خیلی‌ها در ابتدا این بازیکنان را خرید‌های بدی می‌دانستند.
حالا در پرسپولیس برانکو انتقاد از خرید‌ها بالا گرفته است؛ گروهی از بازیکنان ستاره بودند و در تیم یحیی افول کرده‌اند و گروه دیگری هم که نام و نشانی نداشتند، توسط یحیی رشد داده نشدند.  
این انتقاد همچنان به یحیی وارد است که چرا او از بازیکنان معمولی، بازیکن با کیفیت‌تری نمی‌سازد و در تیم‌های او بازیکنان در حد پایین‌تری ظاهر می‌شوند. شاید همین نفرات زیر نظر یک مربی مثل ایوانکوویچ به بهترین بازیکن پرسپولیس تبدیل می‌شدند، همان‌طور که مسلمان، انصاری، ربیع‌خواه و علیپور در تیم برانکو به سطح به مراتب بالاتری رسیدند.